حجت خدا در زمین تویی.

چشم خداوند در میان خلق تویی.

نور هدایت پروردگار و مشگل گشای مومنان تویی.

کشتی نجات، تویی.

چشمه حیات، تویی.....

تو از همه آنچه برشمردم ، بهتر و بالاتری.

زیرا مقام و منزلت تو والاتر از آن است که به وصف آید یا حتی به دل خطور نماید!

اما من.....

فقط یک فضیلت دارم که خود را جز به آن نمی شناسم:

انا مولاک

تنها افتخارم این است که مرا به غلامی بپذیری و مدال عبودیت خود را با دستان پاک خویش بر سینه ام بیاویزی.

وسیله تقرب من به سوی خداوند فقط تو و اهل بیت گرامیت هستید.

و من با اینکه نمی توانم خود را از صف منتظران ظهورت دور ببینم، اما در خود، لیاقت انتظارت را سراغ ندارم. پس از خدای بزرگ درخواست می کنم که مرا جزء منتظران قدومت قرار دهد.

حرارت انتظارت در دلهای مومنان، شعله ای است از آتش سوزان انتظار در قلب پاک تو؛ پس اگر گوشه چشمی به فقیران درگاهت نمایی، همگی به خیل منتظرانت می پیوندند.